Bijna twee weken geleden zijn we voor controle bij de orthopedische chirurg geweest. Die kwam nog met een verrassende opmerking. Volgens hem was er ook aan de linkerkant van het bekken een breuk te zien! Die hadden we nog niet eerder gehoord en dat zadelde ons wel met een paar vragen op, die we hem bij gelegenheid nog eens een keer zullen stellen. Want hoe valt dat te rijmen met de hele behandeling tot nu toe? Rechts mocht niet belast worden, dus links was de letterlijke steunpilaar, die al het gewicht moest dragen, zeker in de eerste zes weken. Raar hoor! Maar goed, met twee maal per week de steun van een fysiotherapeut loopt Wil nu weer bijna zelfstandig. Ze heeft alleen nog de steun van een kruk nodig. En uiteraard zijn de afstanden ook nog beperkt. Maar we hebben er alle vertrouwen in, dat het allemaal weer goed komt.
Een rondje met alleen een kruk
In mijn laatste bericht hield ik de mogelijkheid open om begin december terug te vliegen naar Vancouver om dan ons Mannetje alvast naar Los Angeles te rijden, zodat we eind januari in een qua temperatuur vriendelijkere omgeving onze reis zouden kunnen voortzetten. Een belangrijke voorwaarde was natuurlijk wel, dat ik thuis gemist kon worden. Nu verloopt het herstel van Wil volgens alle deskundigen heel voorspoedig, maar helemaal zonder mantelzorger kan ze nog niet. Daarom heb ik maar besloten om niet te gaan en thuis te blijven. Wel gaan we er nu vanuit dat we over twee maanden wel weer samen zouden kunnen reizen. Daarom hebben we het er maar op gewaagd om nieuwe tickets te boeken voor 20 januari a.s. De bedoeling is dan om zo snel mogelijk naar het zuiden te rijden op zoek naar zomerse temperaturen. In afwachting van die temperaturen willen we alleen maar kilometers maken en in hotels overnachten. Van het bezoeken van al die mooie Nationale Parken in de Verenigde Staten zal helaas niet veel van terechtkomen. Dat zal moeten wachten tot een andere keer. Terwijl het buiten uiterst guur weer is, kijken we uit naar de mooie stranden van Midden-Amerika, te beginnen met de Baja California in Mexico, zodat we weer soortgelijke foto’s kunnen maken als toen op de Paradise Beach in The Gambia.
De volgende foto vanuit Mexico?
Maar eerst gaan we nog met het hele gezin rond de jaarwisseling naar de Kaapverdische Eilanden. Kunnen we alweer een beetje aan hogere temperaturen wennen.
Hello my Pres & Wil.
Thanks voor de up-date. Wat een pech voor Wil zeg, uiteraard voor jou ook. Wellicht moeten jullie je troosten met de gedachte, dat het maar een klein scheurtje is, dat slecht zichtbaar is. Toch vreemd, want de radioloog heeft het moeten zien. Wat nu !!!!!! Mijns insziens toch nog even op 2 krukken lopen ter voorkoming van belasting voor welke kant dan ook.
En dat het goed komt, ………………………tuurlijk. Een bekende werkgever noemde het destijds: ‘an inconvenience”
Tot bellens,
Fst Ldy
Het gaat de goede kant op dus we wensen jullie heerlijke zonnige dagen met de hele bups in Kaap Verdie !
Veel plezier namens ons!
Dick en Jacq
Hallo Wil en Gerard,
Bedankt voor jullie update, gelukkig gaan jullie nog even tropische temperaturen opzoeken met het hele gezin, een geweldig voor uitzicht
Misschien dat ik dan begin januari, door de weeks nog kan komen voordat jullie USA avontuur verder gaat
Ik heb gister avond nog met een kennis mijn niet gebruikte home trainer naar een oude vrouw van 82 gebracht, welke onlangs geopereerd aan haar knie is, zodat ze thuis kan oefenen, ook iets voor jou Wil?
Hier bij mij nu gelukkig ook weer wat rustiger omtrend mijn vader, nu alleen de eindejaars drukte op de bank?
Hopelijk tot snel
Warme groet, de kerstboom is gister weer opgetuigd vandaar warm?
Tim
Foutje bedankt…….., wat een pech. Wil we hopen op een spoedig herstel voor je, met die mantelzorger zit het wel goed!
Alvast prettige Kerstdagen, een zonnige jaarwisseling op de Kaapverdische eilanden, en voor eind januari een goede (her)start van jullie American Dream tour.
Gonny & Johan.