You are here: Home > 2019 ZO Europa > We zijn er bijna ….

We zijn er bijna ….

Samen met twee miljoen andere Nederlanders, keken we afgelopen week naar de 5e aflevering van dit bekende TV-programma. Omdat jullie ook allemaal gekeken hebben, hoef ik verder niets over het format van dit programma te vertellen. Op de avond, dat de eerste aflevering van de 2019-versie werd uitgezonden, kregen we van twee kanten een whatsapp berichtje met de mededeling, dat het programma begon en dat ze dit jaar naar Albanië gaan. Onze oplettende lezertjes weten ongetwijfeld nog, dat we in het vorige verslag al meldden, dat we reeds in Colombia hadden besloten om dit najaar Zuidoost Europa te doen. We zouden landen als Roemenië en Bulgarije bezoeken om vervolgens via Griekenland naar Albanië te reizen. Vandaaruit weer noordwaarts via al die nieuwe landen, die vroeger tezamen Joegoslavië heetten. Om praktische redenen, hebben we de eerste landen in dit rijtje weggestreept. Komen volgend jaar misschien nog wel aan de beurt, als we weer in de buurt zijn. Kom ik nog op terug. Met Roemenië, Bulgarije en Moldavië erbij, werd het toch wel een beetje veel om in twee maanden te doen, want voor alsnog gaan we er vanuit, dat eind oktober ook op de Balkan de zomer wel voorbij is. Ons globale reisschema lijkt nu nog sterker op de route, die ze in het programma “We zijn er bijna” afleggen. Al met al voldoende reden om die titel ook voor dit verhaaltje te gebruiken. Dat heeft er toe geleid, dat zelfs ondergetekende nu op maandagavond voor de buis zit. Wil weet niet wat haar deze weken overkomt!

Globale route

Maar niet alleen de bestemming leidt tot overeenkomst met het voornoemde programma, ook de manier waarop we gaan reizen. Aanvankelijk hadden we het idee om lekker met een cabrio wat rond te rijden, maar dat stuit toch al snel op een aantal praktische bezwaren. Niet alleen de beperkte bagageruimte is er zo een, maar ook twee maanden uit een koffer leven, van hotel naar hotel, van B&B naar B&B, is bij nader inzien niet echt aantrekkelijk. Hoewel een caravan ons al snel werd aangeboden, zijn we nog steeds niet overtuigd van de voordelen, die een caravan ongetwijfeld heeft. Zeker niet als je van plan rond te trekken. Ook “wild kamperen” is ons inziens met een caravan minder aantrekkelijk. Het huren van een camper was eveneens een mogelijkheid, maar dan knap je al snel af op de huursom. Voor een periode van ruim twee maanden ben je zomaar 7 a 8.000 euries kwijt. Dat gegeven en de wetenschap, dat we volgend jaar ook nog een bijzondere en nog langere reis willen maken (inderdaad, kom ik nog op terug), maakt het kopen van een camper dan een meer voor de hand liggende keuze. En zo togen Wil en ik op een vrijdagmiddag, nu enkele weken geleden, naar een bedrijf waar ze een behoorlijk voorraadje nieuwe en gebruikte campers hebben staan. Toegegeven: een behoorlijk spontane actie en zeker niet gehinderd door kennis. Een Chausson uit 2012 met 40.000 kilometers op de teller beviel ons wel, maar dat werd hem toch niet, want enkele dagen later, op de maandag daarop volgend om precies te zijn, kochten we in Hoogeveen een gebruikte Dethleffs uit 2016 met slechts 18.000 kilometer op de teller. De 3 liter, 180 pk sterke motor, die deze Fiat Ducato in huis heeft, sprak met name de chauffeur in mij, sterk aan. Geen idee, wat de eerste, Franse eigenaren met die camper hebben gedaan, maar het moeten ontzettend voorzichtige mensen zijn geweest, want er zijn absoluut geen gebruikssporen te zien. Met die camper gaan we het de komende maanden doen en treden dus toe tot steeds groter wordende gilde van camperaars. De leeftijd hebben we, het juiste vervoermiddel ook, dus volgend jaar kunnen we zo instappen bij de nieuwe aflevering van “We zijn er bijna”…….

Een betere staatsiefoto heb ik nog niet!

……… ware het niet, dat we volgend jaar hele andere plannen hebben. Begin 2015, toen we met Jan en Mariska op de camping Jungle Junction in Nairobi stonden, hadden we de mogelijkheid om net als zij, via de oostelijke route terug te keren naar huis. Dat hebben we toen om uiteenlopende redenen niet gedaan; we besloten terug te rijden naar Zuid-Afrika, waarvandaan we in 2016 ons Mannetje hebben verscheept naar Europa. In de loop van de tijd kregen we daar steeds meer spijt van, vooral ook toen we later de enthousiaste verhalen van Jan en Mariska lazen over hun ervaringen met vooral Oman en Iran. Hoewel Trump zijn best doet om Iran weer weg te zetten als een schurkenstaat, horen wij van bezoekers aan dat land alleen maar positieve verhalen. Om de aankoop van een camper te rechtvaardigen, één reisje van ruim twee maanden is toch niks, hebben we dus bedacht, dat we met onze “Weisswagen”, zoals Klaus, onze reisgezel en in de woestijn van Mauritanië zo’n type camper steevast noemde, volgend jaar over land naar Iran af te reizen. Dat wordt een reis van minimaal drie maanden en dus ook voor een belangrijk deel in onze zomer. Dus voor mij in 2020 in ieder geval geen Volksfeest! Dat wordt de tweede keer in 75 jaar, dat ik het Volksfeest ga overslaan. Vooral de tegenstanders van dit jaarlijkse festijn zeggen wel eens: “Als je er niet bent, mis je niks!”, maar dat is wat mij betreft te simpel. Altijd ontmoet je wel iemand, een bekende of een onbekende, waarmee je een interessant gesprek kunt hebben. Als dat ook nog eens gebeurt onder een stralend zonnetje met een glas bier in je hand, dan is dat echt genieten!

Terug naar onze grote Azië-reis, zoals we hem inmiddels zelf hebben genoemd. Als je niet een heen-en-weer route wilt rijden, dwingt de situatie in het oosten van de Oekraïne om een wat noordelijke route te volgen. Jammer, we waren graag via Odessa en de Krim gereden, maar dat zit er met dank aan Poetin niet in. Als je eenmaal kiest voor die noordelijke route, dan kun je net zo goed nog de Baltische Staten meenemen. Zelfs Sint Petersburg ligt dan om de hoek. Dat is slechts een “omweg” van 500 kilometer ten opzichte van de kortste route, die via Roemenië, Bulgarije en Turkije loopt en die we op de terugweg nemen. Gevoelsmatig klopt dat niet, maar als je op een globe kijkt dan wordt het duidelijk. De verklaring zit hem in de kromming van de aarde. Vanuit Sint Petersburg gaat het dan in een bijna rechte lijn via Moskou en Volgograd zuidwaarts. Via Kazachstan en Turkmenistan rijden we Iran in het noordoosten binnen, waarna we in een aantal weken dit land van nabij kennen leren. Een mooi vooruitzicht toch?

Onze grote Azië Rondreis

In mijn vorige verslag, waarin ik een soort resumé gaf van de afgelopen jaren, stond bij Zuid-Afrika al vermeld: “South Africa (We hebben nu al heimwee! Hadden we de auto toch daar moeten laten?)”. Dat gevoel is daarna alleen maar sterker geworden, zodanig zelfs, dat we voor de komende jaren, Zuid-Afrika en Namibië willen zien als onze min of meer vaste overwinteringsplaats. Zo kon het gebeuren, dat we, toen de KLM met een leuke aanbieding voor Windhoek voorbijkwam, meteen besloten een ticket te boeken. Tegenwoordig is dat een muisklik en het is geregeld. Zo is dus inmiddels zeker, dat we 24 januari a.s. vertrekken en op 31 maart weer terugkomen. Na deze spontane actie, diende zich vervolgens hetzelfde probleem aan als voor onze ZO-Europa reis: hoe gaan we ons vervoeren en waar overnachten we? Op die vraag kunnen we nu het antwoord nog niet geven, omdat we nog druk zijn met het bekijken van alle ins en outs. Zelfs ons Mannetje speelt in die afwegingen nog een rol. Die is inmiddels nagenoeg weer helemaal klaar voor een nieuw avontuur en kan dus verkocht worden, maar we betrappen er ons zelf op, dat we moeite hebben met afscheid nemen. Momenteel is er serieuze belangstelling voor onze auto en eigenlijk zouden we dat van harte moeten toejuichen. Nuchter geredeneerd zou dat zo moeten zijn, tenslotte zit er veel geld in, maar stiekem houden we ook al rekening met de mogelijkheid, dat hij op korte termijn niet verkocht gaat worden en dan zou het zomaar kunnen, dat we besluiten om hem naar Zuid-Afrika te verschepen. Dan wordt het ons overwinteringshuis voor de komende jaren, maar nog wel steeds op wielen. Volgende stap is dan: autootje op een trailer erachter en gaan met die banaan! Momenteel zijn we druk bezig uit te zoeken onder welke voorwaarden we een en ander kunnen organiseren. Kunnen we een manier vinden om de auto min of meer permanent achter te laten? Kun je een auto kopen en op kenteken zetten als niet ingezetene? De antwoorden op dat soort vragen zullen bepalen hoe we hiermee verdergaan. Wordt vervolgd.

Vanaf nu nog twee weken te gaan en dan vertrekken we met onze “Weisswagen”. Hoewel we best over minder gebaande wegen zullen reizen, heeft die reis natuurlijk gemiddeld een ander karakter, dan die we met ons Mannetje hebben gedaan. Velen van jullie zullen zaken herkennen, die we in onze verslagen gaan melden. Dat leidt hopelijk ook tot meer wisselwerking tussen jullie als lezer en schrijver dezes. Dat juichen we alleen maar toe!

Zij die (binnenkort) gaan reizen, groeten u.

13 Responses to “We zijn er bijna ….”

  1. Desiree Huijskes Rootinck schreef:

    Zo, we zijn weer op de hoogte. Wat een mooie plannen. En wat zal Wil genieten van de luxe in een “ weisswagen”
    Mooie vooruitzichten.
    En volksfeest 2019 hebben we eerst nog. Het wordt mooi weer dus goede gesprekken in de tent/terras:op straat liggen voor de hand.
    We zien elkaar.

  2. Dick en Jacq schreef:

    geweldig! wil krijgt voor haar verjaardag géén geraniums! Tot dinsdag

  3. joost huvenaars schreef:

    Gerard & Wil,

    Fraaie plannen weer. Routes maken met MyRoute app is een eitje zie ik weer.

  4. Henk en Saskia schreef:

    Hoi Gerard en Wil,

    Natuurlijk volgen wij de serie ook al weken, zeker aangezien het jullie volgende bestemming is. Misschien moeten jullie eens zo’n reis organiseren (nodig ze uit voor de Azië reis), wordt het vast minder mutsig;) Wat een grootse plannen weer!
    De camper ziet er prachtig uit. Goede reis alvast!!

    Henk & Saskia

  5. Johan G Esendam schreef:

    Welkom in het gilde van de camperaars.
    Jullie zullen absoluut geen spijt hebben met de aanschaf van een Fiat Ducato als reisgenoot.
    Onze Fiat Ducato 3 liter met automaat is een betrouwbare reispartner gebleken.
    Als liefhebber heb jij natuurlijk gekozen voor een schakelbak.
    Met de reisplannen in de overdrive, wensen we jullie veel plezier en alvast een goede reis.

    Gonny & Johan G. Esendam

  6. Thijs & Rieneke schreef:

    Hi, Mooie plannen en zeker comfortable in soon bus.

    Wij zitten nog in Peru en plannen om in september een rond reis van Cusco via de USA en Nederland terug naar Peru te vliegem om onze twee nieuwe klein kinderen to be wonderen.
    De bedoeling is om in december in Receife Brasil te zijn voor een trouwen, daarna is nog open naar het noorden of terug naar de Andes.
    Goeie reis en we weet tot ?

  7. Simone en Tjarco schreef:

    Wens jullie een mooie reis met de nieuwe camper!

  8. Esther & Richie schreef:

    Hallo liebe Will und Gerard,

    schönes Wohnmobil…wir gratulieren…speziell mit der Anzahl der km leistung.?
    Aber den kleinen Man würden wir behalten…nach all den Jahren eurer Freundschaft wißt ihr was ihr einander habt.

    Schade das ihr es nicht zu uns nach Schalksmühle schafft…aber das wäre nun zu stressig liebe Grüße und allzeit gute Fahrt

  9. Atte&Marijke schreef:

    Wat weer fantastische plannen hebben jullie! Zo te merken komen de geraniums nog niet voor de ramen. Alvast heel veel plezier met de camper in Griekenland
    Misschien meer nog met alle voorbereidingen van de toekomst plannen. Wij zijn weer op pad, de bureaucratie in Peru heeft wat tijd gekost maar de camper is na 3 maanden stalling weer vrij gegeven door de Sunat, nu op naar Mexico. Groetjes, Atte&Marijke

  10. George Thoonsen schreef:

    Alleen de plannen zijn een reisverhaal waard!
    Bij de Fiat even de ERG klep wegschrijven. Volgens mij is er in Doetichem een bedrijf voor.
    Scheelt veel storingsmeldingen, en reparaties. De motor goed op toeren en warm rijden helpt ook.
    Succes ermee

  11. Rikje schreef:

    Mooie plannen!! voor jullie een schitterende reis, voor ons genieten van de prachtige reisverslagen..
    Ennuuhh ,, met volksfeest 2019 maar “een biervoorraadje” opbouwen om het volgend jaar te kunnen uitzingen.

    Grtn Rik

  12. tim Hovenier schreef:

    Hallo

    ik ben nummer 12 die nu reageert, meestal ben ik laat maar nog nooit met 2 cijfers gebeurt.
    je oproep werkt Gerard, en terecht, ik vind je jullie reisverslagen altijd heerlijk leesvoer in mijn rust momenten
    mooie plannen voor de aankomende jaren, geweldig, alleen het land Iran, of dat verstandig is? Maar gelukkig heb ik meer verstand van ………
    mijn directeur is nog steeds blij met de dingen die ik signaleer en constateer als Tim detail
    geniet nog even van het mooie Nl weer, en suc6 met jullie nieuwe “jonge jongen” mooie naam voor jullie (ex) mannetje?
    Tim

  13. han van der vorst schreef:

    Hoi Gerard en Wil,
    Uiteraard waren wij al op de hoogte van jullie avonturen die komen gaan, maar ook nog even overwinteren in Zuid Afrika is goed nieuws. Heerlijk dat jullie zo van het reizen genieten en al jullie vrienden mee laten genieten. Wij blijven het volgen en alvast voor nu een goede reis de komende maanden.

    Han en Astrid.

Laat een reactie achter