Kerstreces

Vijf weken lijken heel wat, maar ze zijn voorbij gevlogen en ons kerstreces zit er weer op. Alles staat gepakt en a.s. zaterdag is het zover, dan vliegen we via Lissabon terug naar Accra alwaar als alles goed gaat een taxi klaarstaat om ons naar The Stumble Inn in Elmina te brengen. We hebben een heerlijke tijd gehad met vooral heel veel gezelligheid. In hoog tempo heb ik moeiteloos weer een goede, beschermende speklaag opgebouwd; het zal ongetwijfeld heel wat meer moeite kosten om hem weer kwijt te raken. Is dat al voldoende reden om ons regelmatige reizigersleventje weer op te pakken, we beginnen allengs ook wel weer naar het mooie weer te verlangen.

Koud hoor!

Tot een paar dagen geleden konden we zeggen, dat we, sinds we vier weken geleden Ghana verlieten, de zon niet meer gezien hadden. Het waren met recht de donkere dagen voor Kerst:  grauw, regen, miezerig met een temperatuur van tussen de acht en tien graden. Ook de dagen na de Kerst verliepen grotendeels zo. Gelukkig(?!) kregen we ook nog een staartje winter mee en zagen we zelfs de zon af en toe tussen de sneeuwbuien door. Het vriest sinds enkele dagen en de Elfstedenkoorts begint alweer zachtjes toe te slaan. Eigenlijk kun je wel zeggen, dat dit weer een typische Nederlandse winter is. De komende dagen loopt de koorts ongetwijfeld verder op totdat de dooi, die altijd te vroeg komt, roet in het eten gooit en het kwakkelweer de regie weer overneemt. We zullen zien, maar wij zijn dan al hoog en breed aan het reizen. En we zullen veel kilometers moeten maken, want we willen medio april in Namibië zijn, naar schatting een afstand van 9.000 kilometer. Dat praat je toch over een gemiddelde van 100 kilometer per dag. Daar hoef je je in Europa niet druk over te maken, maar in West en Centraal Afrika ligt dat toch beslist anders. Maar dat wisten jullie inmiddels ook wel. Bovendien beginnen we al met een “achterstand” want er liggen nog een paar klussen te wachten. Zo hebben we een nieuwe boiler bij ons, die geïnstalleerd moet worden. Verder nog een kleine reparatie aan de koelkast uitvoeren, een nieuwe buitenlamp monteren, een houder met jerrycan voor benzine op de imperiaal bevestigen en nog een paar kleine dingetjes. Kortom, dat wordt meteen weer zweten. Maar we hebben ons voorgenomen, sinds we een paar dagen geleden door de vrieskou ’s nachts op de fiets naar huis reden, nooit meer te klagen over de warmte. Ook al klinkt het soms misschien anders onthoudt dan één ding: ”We klagen niet hoor!”.

Ons vizier staat nog steeds zuidwaarts gericht, de zon tegemoet, ver weg van Mali en wat daar allemaal nog gaat gebeuren. Eerst naar Togo, dan Benin en vervolgens via Nigeria, Kameroen, Gabon en de Congo ’s door Angola naar Namibië. Nadat we in Gabon de evenaar gepasseerd zijn, zullen we heel snel daarna de zon kruisen; die staat dan een kort moment loodrecht boven ons. We beloven nu al, dat we hem verder naar het noorden zullen sturen, zodat jullie je er ook aan kunnen warmen. “Maar hoe zit het dan met het visum voor Angola, daar was toch een probleem mee?” zal de oplettende lezer meteen opmerken. Helemaal juist. Het beste nieuws hebben we voor het laatst bewaard: ons bezoek aan het consulaat van Angola in Rotterdam, zonder een “Letter of Invitation” op zak, is toch succesvol gebleken. In Matadi, een grote havenplaats in DRC Congo, vlakbij de grens met Angola, ligt vanaf 20 maart het visum op ons te wachten! Dat zet dus ook enige druk op ons tijdschema, maar het past wel in ons streven om medio april in Windhoek, Namibië te zijn. Eigenlijk is er nog maar één grote onbekende en dat is de Democratische Republiek Congo. Onze beste kans, zo hebben wij begrepen, is om in Lomé (Togo) het visum voor de DRC te bemachtigen. Mocht het niet lukken, dan zullen we de hulp van een visumbureau in Nederland moeten inroepen. De hele aanvraag is al voorbereid en ligt klaar om verstuurd te worden, inclusief een Bewijs van Goed Gedrag. Ja, ja, de meest gewelddadige staat van Afrika waar dagelijks nog vele mensen afgeslacht worden, verlangt dat van ons Nederlanders. In dat geval zullen we onze paspoorten per DHL op moeten sturen en dat gaat in ieder geval tijd kosten, tijd die we best wel nodig zullen hebben. Er zit echter weinig anders op. Maar zoals jullie van ons gewend zijn: we houden je op de hoogte!

Zij die gaan reizen groeten u!

Winterse omstandigheden in Winterswijk