Vooral voor mijn eigen gemoedsrust, moet ik even kwijt, dat in mijn laatste verhaal een knoeperd van een fout is geslopen. Ik beschreef de Svetitshoveli Kathedraal, daar waar ik de Kathedraal van Etsjmiadzin bedoelde. Wat wel klopte was, dat het daar zo druk was, dat we buiten zijn gebleven. Deze kathedraal is al in de 7e eeuw gesticht door Gregorius de Verlichter en is daarmee de oudste in de wereld. Waarvan akte.
Inmiddels zijn we alweer ruim een week thuis, dus is de in mijn vorige verslag uitgesproken verwachting, dat het volgende bericht wel van de Middellandse Zeekust zou komen, bij lange na niet gehaald. Het “probleem” is, dat deze manier van reizen mij weinig tijd laat om er eens goed voor te gaan zitten. Met ons Mannetje bleven we vaak wel enkele dagen ergens staan en terwijl Wil dan zat te lezen of te puzzelen, kon ik mijn verslag schrijven en de foto’s selecteren. […]
Onze rondreis door Georgië en Armenië zit er alweer bijna op, nog twee dagen en we zijn weer terug in Turkije, waarmee de lange terugreis begint. Toen we aan deze “nieuwe” manier van reizen begonnen, was de belangrijkste vraag of het ons zou gaan bevallen, zo zonder ons Mannetje. Hoewel we nog niet thuis zijn kunnen we die vraag nu toch wel met een volmondig “ja” beantwoorden. […]
…. kan veel verhalen. Nou, hier is er weer een,
Altijd frappant, dat in onze reisverhalen de pechgevallen altijd een prominente plaats innemen. Zo begon deze reis al meteen met een behoorlijke tegenvaller. Had ik in mijn vorige verslag de autoslaaptrein als vervoermiddel nog min of meer aangeprezen, dat zal dan ook meteen de laatste keer geweest zijn. […]
Niet verwacht maar toch gekomen: een nieuw reisverslag van Wil en Gerard. Nog niet echt een verslag maar meer een vooraankondiging, zodat jullie weer op scherp staan en je je mailbox in de gaten kunt houden. We gaan het niet meer over “From here to ….?” hebben, want die kreet is onlosmakelijk verbonden aan het reizen met ons Mannetje en die tijd hebben we onherroepelijk achter ons gelaten. Dit wordt dus de eerste reis in het post Mannetje tijdperk. […]
De laatste in de serie “From here to ….?” waarmee we in 2011 begonnen zijn. Op deze aflevering hebben jullie wel lang moeten wachten, zo besef ik nu, want de vorige aflevering is alweer van een maand geleden. Hoe kon dat zo gebeuren? Misschien omdat ik de vorige al zo’n beetje als de laatste zag? […]
Het is en blijft een raar psychologisch fenomeen, maar voor ons wordt het gevoel steeds sterker, dat het erop zit. De drang om door te rijden, terwijl je eigenlijk nog tijd genoeg hebt, neemt langzaam maar zeker toe en helaas leidde dat tot een verkeerde beslissing. […]
Het voornemen om het Mannetje te verkopen was er natuurlijk al, maar om de daad bij het woord te voegen vereist toch weer enige wilskracht; het wordt dan zo definitief! Bovendien, ik weet het, een gezocht excuus, wist ik helemaal niet op welke site ik de meeste kans op een succesvolle verkoop zou maken. […]
Op deze regenachtige dag in Playa del Carmen met nog maar een paar dagen te gaan voor ons Kerstreces in Nederland, ben ik weer achter mijn laptop gekropen. In de afgelopen week was het er nog niet van gekomen, mede omdat voor ons gevoel de dagen voorbij kabbelden. Inmiddels zijn echter wel bijna vier weken verstreken, sinds ons laatste verslag. […]
