De laatste in de serie “From here to ….?” waarmee we in 2011 begonnen zijn. Op deze aflevering hebben jullie wel lang moeten wachten, zo besef ik nu, want de vorige aflevering is alweer van een maand geleden. Hoe kon dat zo gebeuren? Misschien omdat ik de vorige al zo’n beetje als de laatste zag? […]
Het is en blijft een raar psychologisch fenomeen, maar voor ons wordt het gevoel steeds sterker, dat het erop zit. De drang om door te rijden, terwijl je eigenlijk nog tijd genoeg hebt, neemt langzaam maar zeker toe en helaas leidde dat tot een verkeerde beslissing. […]
Het voornemen om het Mannetje te verkopen was er natuurlijk al, maar om de daad bij het woord te voegen vereist toch weer enige wilskracht; het wordt dan zo definitief! Bovendien, ik weet het, een gezocht excuus, wist ik helemaal niet op welke site ik de meeste kans op een succesvolle verkoop zou maken. […]
Op deze regenachtige dag in Playa del Carmen met nog maar een paar dagen te gaan voor ons Kerstreces in Nederland, ben ik weer achter mijn laptop gekropen. In de afgelopen week was het er nog niet van gekomen, mede omdat voor ons gevoel de dagen voorbij kabbelden. Inmiddels zijn echter wel bijna vier weken verstreken, sinds ons laatste verslag. […]
Voor de oplettende lezer is dat geen verrassing, want die heeft het op deze website al bij de foto’s gezien, maar voor die dat gemist hebben hier dan de formele aankondiging: we zetten ons Mannetje te koop. […]
Mijn vorige verslag eindigde ik met de verwachting, dat we op de camping El Rancho RV Park wel wat langer zouden verblijven, maar dat het drie weken zouden worden, had ik toen ook nog niet kunnen bevroeden. […]
In mijn vorige verhaal noemde ik even het fenomeen, dat in Mexico voor sommige wegen gewaarschuwd wordt dat je die moet vermijden vanwege mogelijke blokkades door lokale bewoners. Maar wat is zo’n waarschuwing waard als het overal kan gebeuren? […]
Door een technisch probleempje ontvang je eerst nu het bericht van 21 oktober jl.
Als je geen inspiratie hebt, dan moet het maar met transpiratie gebeuren. Ik heb het tenslotte al lang genoeg uitgesteld, om de spreekwoordelijke pen op te pakken. Inmiddels zijn immers alweer vier weken verstreken, sinds we in Cancun zijn aangekomen. […]
…. groeten u en daarmee werken we veer verder aan ons imago van “die zijn nooit thuis!”. Als we wel thuis zijn en ons ergens onder de mensen begeven, worden we regelmatig aangesproken met een “Wanneer gaan jullie weer?” Zelfs als we net weer thuis zijn. “Ook weer eens in het land?” of woorden van gelijke strekking horen wij ook vaak. Zelfs voor ons onbekende mensen stellen dat soort vragen om dan op je vragende blik te reageren met een “ik volg jullie altijd!”. […]
