Korte terugblik

Natuurlijk hadden wij ons het afgelopen jaar ook heel anders voorgesteld, maar terugkijkend komen wij tot de conclusie, dat het jaar voor ons helemaal nog niet zo gek is geweest. Zeker niet als je alleen maar naar het reizen kijkt. En al helemaal niet als je business hebt, die op z’n gat ligt.

In januari vertrokken wij heel standaard weer naar Afrika. Dit keer was onze eerste halte Namibië om ons Mannetje in Walvisbaai op te halen. Uiteraard brachten we weer een paar nachten op de Trans Kalahari Inn door bij  Wil Bouwers. Gewoontegetrouw hadden we ook weer frikandellen meegenomen! De eerste 1,5 maand van de reis verliep volgens plan, maar daarna werd alles anders. Toen wij begin maart bij het Kruger Park stonden, kregen we ook met Corona te maken. Vanaf dat moment hing dat als een schaduw over de verdere reis. Teruggaan naar huis? Blijven? Terug naar Windhoek kon niet meer. Na wat heen en weer rijden besloten we om naar het Kgalagadi NP te vertrekken om daar de bui over ons heen te laten gaan. Dachten we, maar toen kwam de lockdown en bevonden we ons ineens op de boerderij van de familie Rossouw  Daar hebben we ons tot eind april prima vermaakt, vooral ook omdat we meegenomen werden, als Willie of Johan een controlerit op het 13 hectare grote terrein moest uitvoeren. Die tochtjes hadden voor ons het karakter van een echte safari.

Bij terugkomst in Nederland duurde het niet zo lang meer totdat de teugels wat gevierd werden en we weer beperkt mochten bewegen. Korte uitstapjes met vrienden, twee keer naar de Moezel, een keer naar de Belgische Ardennen en ook nog met de Healey naar het Sauerland. De zomer was mooi dus konden we regelmatig een terrasje pakken. En omdat we toch die camper hadden zijn we zelfs nog drie weken naar Italië geweest. En tussendoor lekker klussen. Ach, als je het zo samenvat zou je er bijna nog blij van worden en zo is het natuurlijk ook weer niet. De sociale contacten die tot een minimum beperkt waren en nog steeds zijn. Geen feestje voor ons jubileumjaar: allebei 75 jaar aangetikt en 25 jaar bij elkaar. Het levert wel weer leuke alternatieven op, zoals vrienden die met in achtneming van de regels een toast op de oprit komen uitbrengen. Zo weten we sinds de verjaardag van Wil ook hoe dat Zoom werkt. Los daarvan natuurlijk toch die dreiging, die voortdurend aanwezig is en die het humeur negatief beïnvloedt. Vrienden die daadwerkelijk in het ziekenhuis opgenomen moeten worden omdat ze besmet zijn en te ziek om thuis te blijven. Dan komt het wel heel dichtbij. Gelukkig zijn ze inmiddels allemaal weer hersteld en dat geeft vooral deze burger ook weer moed. Het jaar 2021 zal in het teken staan van de vaccinatie en de begeerde groepsimmuniteit. Dus kunnen we wat dat betreft weer met een blij gemoed vooruit kijken.

Nu zal het niet iedereen met ons eens zijn als ze het volgende lezen, maar wij gaan ons geluk binnenkort beproeven in Zuid-Afrika. Toen de regering daar op 12 november jl. besloot om de grenzen weer open te zetten voor buitenlanders met een negatieve Covid-19 verklaring, stond ik te trappelen om weer te boeken en zo hebben we vrij kort daarna tickets geboekt voor een retourtje Johannesburg met als vertrekdatum 16 januari. Vooral ondergetekende beschouwt dat als een vlucht naar voren, een vlucht naar veiliger oorden, daar waar de kans op een besmetting vele malen lager is dan in de Achterhoek van de hotspot Nederland. Er is eigenlijk maar één probleem: sinds kort is het virus in Zuid-Afrika ook aan een tweede golf bezig. Die manifesteert zich met name in de kustprovincies zoals de Southern Cape (Kaapstad), maar ook in de provincie Gauteng en dat is waar de luchthaven van Johannesburg ligt. Op dit moment zijn er geen regels, die lokaal reizen voor ons gaan verbieden, maar dat kan natuurlijk zomaar veranderen. Dat is de onzekerheid waar we het mee moeten doen, maar met een PCR-test op zak moet dat wel lukken. Ons doel zal weer Botswana, Namibië en natuurlijk de Northern Cape zijn. Op dit moment heeft het geen zin om verdere plannen te maken. Laten we eerst maar eens rijden en Gauteng achter ons laten. Daarna zien we wel verder. We houden jullie op de hoogte.

En zo kan ik toch weer eindigen met een: zij die gaan reizen groeten u.